Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

( toleratu)

  • 1 tolerō

        tolerō āvī, ātus, āre    [TAL-], to bear, endure, support, sustain, suffer: militiam: difficile toleratu: mores, T.: aequo animo servitutem, S.: cursūs, O.: sitim aestumque, Ta.: quis tolerare potest, illis divitias superare? etc., S.: paulo longius tolerari posse, i. e. they might hold out, Cs.— To support, nourish, maintain, sustain, preserve: his rationibus equitatum tolerare, Cs.: vitam, Cs.: colo vitam, V.: inopiam, S.
    * * *
    tolerare, toleravi, toleratus V
    bear, endure, tolerate

    Latin-English dictionary > tolerō

  • 2 jasan

    io. patient, forbearing, long-suffering du/ad.
    1.
    a. ( jaso) to hold; haurra bataiatzean jasaten dutenak those who hold up a child when baptising
    b. ( pisua, indarra) to withstand; etxea jasaten duten habeak beams which hold the house up
    2. ( pairatu, eraman) to endure, suffer, bear; oinazea \jasan zuten they suffered torment; euskal kulturak \jasan duen zapalkuntza the oppression suffered by Basque culture; zerga handiak ditugu jasateko we're burdened by heavy taxation; ezin \jasanezkoa da it's unbearable Oharra: esaldia ezezkoan delarik, to stand erabiltzen da: ezin dut jasan I can't stand her
    3. ( toleratu) to put up with, tolerate
    4.
    a. ( fruitua, alea) to bear
    b. ( zama) to bear, withstand

    Euskara Ingelesa hiztegiaren > jasan

  • 3 tolero

    tŏlĕro, āvi, ātum, 1, v. a. ( dep. collat. form tŏlĕror, āri, acc. to Prisc. p. 800 P.) [lengthened form of the root tol, whence tollo and tuli, kindr. with the Gr. TLAÔ], to bear, support, sustain (syn.: fero, patior, sustineo, sino).
    I.
    Lit. (rare and mostly post-class.):

    aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum una merguntur,

    Plin. 10, 3, 3, § 10; cf. id. 35, 14, 49, § 173:

    aliquem sinu,

    App. M. 3, p. 132, 29:

    gremio suo,

    id. ib. 4, p. 154, 23:

    mensula cenae totius honestas reliquias tolerans,

    id. ib. 2, p. 121, 26.—
    II.
    Trop., to bear, endure, tolerate, sustain, support:

    militiam,

    Cic. Fam. 7, 18, 1:

    hiemem,

    id. Cat. 2, 10, 23; Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    dicunt illi dolorem esse difficile toleratu,

    Cic. Fin. 4, 19, 52:

    sumptus et tributa civitatum ab omnibus tolerari aequabiliter,

    id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25: acritudinem, Att. ap. Fest. p. 356; Ter. Hec. 3, 5, 28:

    facile labores pericula, dubias atque asperas res,

    Sall. C. 10, 2:

    aequo animo servitutem,

    id. J. 31, 11:

    cursus,

    Ov. M. 5, 610:

    vaporem,

    id. ib. 2, 301; cf.:

    vaporis vim,

    id. ib. 11, 630:

    tanta peditum equitatumque vis damnaque et injuriae aegre tolerabantur,

    Tac. H. 2, 56 fin.:

    sitim aestumque,

    id. G. 4.— Absol.:

    paulo longius tolerari posse,

    Caes. B. G. 7, 71:

    posse ipsam Liviam statuere, nubendum post Drusum an in penatibus isdem tolerandum haberet,

    continue, remain, Tac. A. 4, 40.—
    (β).
    With object-clause ( poet. and in post - Aug. prose): ferro se caedi quam dictis his toleraret, Enn. ap. Fest. p. 356 Müll. (Ann. v. 137 Vahl.):

    qui perpeti medicinam toleraverant,

    Plin. 26, 1, 3, § 3:

    magnitudinem mali perferre visu non toleravit,

    Tac. A. 3, 3 fin.
    b.
    Of inanim. or abstr. subjects:

    Germania imbres tempestatesque tolerat,

    Plin. 14, 2, 4, § 21; 35, 14, 49, § 173:

    tolerat et annos metica (vitis),

    id. 14, 2, 4, § 35.—
    III.
    Transf., to support a person or thing, i. e. to nourish, maintain, sustain, preserve by food, wealth, etc., = sustentare (v. h. v. II. B. 1.;

    so not in Cic.): his rationibus equitatum tolerare,

    Caes. B. C. 3, 58:

    octona milia equitum suā pecuniā,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    equos,

    Caes. B. C. 3, 49:

    corpora equorum,

    Tac. A. 2, 24; Col. 6, 24, 5:

    se fructibus agri,

    Dig. 50, 16, 203:

    semetipsos (pisces clausi),

    Col. 8, 17, 15:

    vitam,

    Caes. B. G. 7, 77; Tac. A. 15, 45 fin.; Verg. A. 8, 409:

    aevum,

    Lucr. 2, 1171:

    annos,

    Mart. 7, 64, 5:

    egestatem,

    Plaut. Trin. 2, 2, 57; so id. ib. 2, 2, 77:

    paupertatem,

    id. Rud. 4, 2, 14:

    famem,

    Caes. B. G. 1, 28:

    inopiam,

    Sall. C. 37, 7.— Absol.:

    ut toleret (sc. erum amantem servus), ne pessum abeat,

    Plaut. Aul. 4, 1, 12.—
    B.
    To keep, observe:

    silentium obnixum,

    App. M. 4, p. 147, 1.— Hence,
    A.
    tŏlĕrans, antis, P.a., bearing, supporting, enduring, tolerating, tolerant (post-Aug.; mostly with gen.):

    corpus laborum tolerans,

    Tac. A. 4, 1 fin.:

    piscium genera dulcis undae tolerantia,

    Col. 8, 16, 2. — Comp.:

    vacca frigoris tolerantior,

    Col. 6, 22, 2:

    bello tolerantior,

    Aur. Vict. Caes. 11. — Sup.:

    asellus plagarum et penuriae tolerantissimus,

    Col. 7, 1, 2.— Adv.: tŏlĕran-ter.
    1.
    Patiently, enduringly, tolerantly:

    ferre aliquid,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    pati dolorem,

    id. Tusc. 2, 18, 43.—
    * 2.
    For tolerabiliter, bearably, tolerably:

    at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae,

    moderately, Plin. 8, 45, 70, § 176.—
    B.
    tŏlĕrātus, a, um, P. a., supportable, tolerable:

    ut clementiam ac justitiam, quanto ignara barbaris, tanto toleratiora capesseret,

    acceptable, Tac. A. 12, 11.† † toles ( tolles), ĭum, m. [Celtic], a wen on the neck, goitre, Veg. Vet. 1, 38; 3, 64; Ser. Samm. 16, 289; Marc. Emp. 15 med.; cf. Fest. p. 356 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > tolero

  • 4 toleror

    tŏlĕro, āvi, ātum, 1, v. a. ( dep. collat. form tŏlĕror, āri, acc. to Prisc. p. 800 P.) [lengthened form of the root tol, whence tollo and tuli, kindr. with the Gr. TLAÔ], to bear, support, sustain (syn.: fero, patior, sustineo, sino).
    I.
    Lit. (rare and mostly post-class.):

    aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum una merguntur,

    Plin. 10, 3, 3, § 10; cf. id. 35, 14, 49, § 173:

    aliquem sinu,

    App. M. 3, p. 132, 29:

    gremio suo,

    id. ib. 4, p. 154, 23:

    mensula cenae totius honestas reliquias tolerans,

    id. ib. 2, p. 121, 26.—
    II.
    Trop., to bear, endure, tolerate, sustain, support:

    militiam,

    Cic. Fam. 7, 18, 1:

    hiemem,

    id. Cat. 2, 10, 23; Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    dicunt illi dolorem esse difficile toleratu,

    Cic. Fin. 4, 19, 52:

    sumptus et tributa civitatum ab omnibus tolerari aequabiliter,

    id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25: acritudinem, Att. ap. Fest. p. 356; Ter. Hec. 3, 5, 28:

    facile labores pericula, dubias atque asperas res,

    Sall. C. 10, 2:

    aequo animo servitutem,

    id. J. 31, 11:

    cursus,

    Ov. M. 5, 610:

    vaporem,

    id. ib. 2, 301; cf.:

    vaporis vim,

    id. ib. 11, 630:

    tanta peditum equitatumque vis damnaque et injuriae aegre tolerabantur,

    Tac. H. 2, 56 fin.:

    sitim aestumque,

    id. G. 4.— Absol.:

    paulo longius tolerari posse,

    Caes. B. G. 7, 71:

    posse ipsam Liviam statuere, nubendum post Drusum an in penatibus isdem tolerandum haberet,

    continue, remain, Tac. A. 4, 40.—
    (β).
    With object-clause ( poet. and in post - Aug. prose): ferro se caedi quam dictis his toleraret, Enn. ap. Fest. p. 356 Müll. (Ann. v. 137 Vahl.):

    qui perpeti medicinam toleraverant,

    Plin. 26, 1, 3, § 3:

    magnitudinem mali perferre visu non toleravit,

    Tac. A. 3, 3 fin.
    b.
    Of inanim. or abstr. subjects:

    Germania imbres tempestatesque tolerat,

    Plin. 14, 2, 4, § 21; 35, 14, 49, § 173:

    tolerat et annos metica (vitis),

    id. 14, 2, 4, § 35.—
    III.
    Transf., to support a person or thing, i. e. to nourish, maintain, sustain, preserve by food, wealth, etc., = sustentare (v. h. v. II. B. 1.;

    so not in Cic.): his rationibus equitatum tolerare,

    Caes. B. C. 3, 58:

    octona milia equitum suā pecuniā,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    equos,

    Caes. B. C. 3, 49:

    corpora equorum,

    Tac. A. 2, 24; Col. 6, 24, 5:

    se fructibus agri,

    Dig. 50, 16, 203:

    semetipsos (pisces clausi),

    Col. 8, 17, 15:

    vitam,

    Caes. B. G. 7, 77; Tac. A. 15, 45 fin.; Verg. A. 8, 409:

    aevum,

    Lucr. 2, 1171:

    annos,

    Mart. 7, 64, 5:

    egestatem,

    Plaut. Trin. 2, 2, 57; so id. ib. 2, 2, 77:

    paupertatem,

    id. Rud. 4, 2, 14:

    famem,

    Caes. B. G. 1, 28:

    inopiam,

    Sall. C. 37, 7.— Absol.:

    ut toleret (sc. erum amantem servus), ne pessum abeat,

    Plaut. Aul. 4, 1, 12.—
    B.
    To keep, observe:

    silentium obnixum,

    App. M. 4, p. 147, 1.— Hence,
    A.
    tŏlĕrans, antis, P.a., bearing, supporting, enduring, tolerating, tolerant (post-Aug.; mostly with gen.):

    corpus laborum tolerans,

    Tac. A. 4, 1 fin.:

    piscium genera dulcis undae tolerantia,

    Col. 8, 16, 2. — Comp.:

    vacca frigoris tolerantior,

    Col. 6, 22, 2:

    bello tolerantior,

    Aur. Vict. Caes. 11. — Sup.:

    asellus plagarum et penuriae tolerantissimus,

    Col. 7, 1, 2.— Adv.: tŏlĕran-ter.
    1.
    Patiently, enduringly, tolerantly:

    ferre aliquid,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    pati dolorem,

    id. Tusc. 2, 18, 43.—
    * 2.
    For tolerabiliter, bearably, tolerably:

    at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae,

    moderately, Plin. 8, 45, 70, § 176.—
    B.
    tŏlĕrātus, a, um, P. a., supportable, tolerable:

    ut clementiam ac justitiam, quanto ignara barbaris, tanto toleratiora capesseret,

    acceptable, Tac. A. 12, 11.† † toles ( tolles), ĭum, m. [Celtic], a wen on the neck, goitre, Veg. Vet. 1, 38; 3, 64; Ser. Samm. 16, 289; Marc. Emp. 15 med.; cf. Fest. p. 356 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > toleror

  • 5 toles

    tŏlĕro, āvi, ātum, 1, v. a. ( dep. collat. form tŏlĕror, āri, acc. to Prisc. p. 800 P.) [lengthened form of the root tol, whence tollo and tuli, kindr. with the Gr. TLAÔ], to bear, support, sustain (syn.: fero, patior, sustineo, sino).
    I.
    Lit. (rare and mostly post-class.):

    aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum una merguntur,

    Plin. 10, 3, 3, § 10; cf. id. 35, 14, 49, § 173:

    aliquem sinu,

    App. M. 3, p. 132, 29:

    gremio suo,

    id. ib. 4, p. 154, 23:

    mensula cenae totius honestas reliquias tolerans,

    id. ib. 2, p. 121, 26.—
    II.
    Trop., to bear, endure, tolerate, sustain, support:

    militiam,

    Cic. Fam. 7, 18, 1:

    hiemem,

    id. Cat. 2, 10, 23; Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    dicunt illi dolorem esse difficile toleratu,

    Cic. Fin. 4, 19, 52:

    sumptus et tributa civitatum ab omnibus tolerari aequabiliter,

    id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25: acritudinem, Att. ap. Fest. p. 356; Ter. Hec. 3, 5, 28:

    facile labores pericula, dubias atque asperas res,

    Sall. C. 10, 2:

    aequo animo servitutem,

    id. J. 31, 11:

    cursus,

    Ov. M. 5, 610:

    vaporem,

    id. ib. 2, 301; cf.:

    vaporis vim,

    id. ib. 11, 630:

    tanta peditum equitatumque vis damnaque et injuriae aegre tolerabantur,

    Tac. H. 2, 56 fin.:

    sitim aestumque,

    id. G. 4.— Absol.:

    paulo longius tolerari posse,

    Caes. B. G. 7, 71:

    posse ipsam Liviam statuere, nubendum post Drusum an in penatibus isdem tolerandum haberet,

    continue, remain, Tac. A. 4, 40.—
    (β).
    With object-clause ( poet. and in post - Aug. prose): ferro se caedi quam dictis his toleraret, Enn. ap. Fest. p. 356 Müll. (Ann. v. 137 Vahl.):

    qui perpeti medicinam toleraverant,

    Plin. 26, 1, 3, § 3:

    magnitudinem mali perferre visu non toleravit,

    Tac. A. 3, 3 fin.
    b.
    Of inanim. or abstr. subjects:

    Germania imbres tempestatesque tolerat,

    Plin. 14, 2, 4, § 21; 35, 14, 49, § 173:

    tolerat et annos metica (vitis),

    id. 14, 2, 4, § 35.—
    III.
    Transf., to support a person or thing, i. e. to nourish, maintain, sustain, preserve by food, wealth, etc., = sustentare (v. h. v. II. B. 1.;

    so not in Cic.): his rationibus equitatum tolerare,

    Caes. B. C. 3, 58:

    octona milia equitum suā pecuniā,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    equos,

    Caes. B. C. 3, 49:

    corpora equorum,

    Tac. A. 2, 24; Col. 6, 24, 5:

    se fructibus agri,

    Dig. 50, 16, 203:

    semetipsos (pisces clausi),

    Col. 8, 17, 15:

    vitam,

    Caes. B. G. 7, 77; Tac. A. 15, 45 fin.; Verg. A. 8, 409:

    aevum,

    Lucr. 2, 1171:

    annos,

    Mart. 7, 64, 5:

    egestatem,

    Plaut. Trin. 2, 2, 57; so id. ib. 2, 2, 77:

    paupertatem,

    id. Rud. 4, 2, 14:

    famem,

    Caes. B. G. 1, 28:

    inopiam,

    Sall. C. 37, 7.— Absol.:

    ut toleret (sc. erum amantem servus), ne pessum abeat,

    Plaut. Aul. 4, 1, 12.—
    B.
    To keep, observe:

    silentium obnixum,

    App. M. 4, p. 147, 1.— Hence,
    A.
    tŏlĕrans, antis, P.a., bearing, supporting, enduring, tolerating, tolerant (post-Aug.; mostly with gen.):

    corpus laborum tolerans,

    Tac. A. 4, 1 fin.:

    piscium genera dulcis undae tolerantia,

    Col. 8, 16, 2. — Comp.:

    vacca frigoris tolerantior,

    Col. 6, 22, 2:

    bello tolerantior,

    Aur. Vict. Caes. 11. — Sup.:

    asellus plagarum et penuriae tolerantissimus,

    Col. 7, 1, 2.— Adv.: tŏlĕran-ter.
    1.
    Patiently, enduringly, tolerantly:

    ferre aliquid,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    pati dolorem,

    id. Tusc. 2, 18, 43.—
    * 2.
    For tolerabiliter, bearably, tolerably:

    at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae,

    moderately, Plin. 8, 45, 70, § 176.—
    B.
    tŏlĕrātus, a, um, P. a., supportable, tolerable:

    ut clementiam ac justitiam, quanto ignara barbaris, tanto toleratiora capesseret,

    acceptable, Tac. A. 12, 11.† † toles ( tolles), ĭum, m. [Celtic], a wen on the neck, goitre, Veg. Vet. 1, 38; 3, 64; Ser. Samm. 16, 289; Marc. Emp. 15 med.; cf. Fest. p. 356 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > toles

См. также в других словарях:

  • dur — Dur, m. Est le contraire de mol, et vient directement de ce mot Latin Durus. Pain dur, Caillou dur. Il se prend aussi pour difficile. Nicole Gilles en la vie de Philippe de Valois: Iceluy Pape Benedict fut dur à donner benefices à nulles gents, s …   Thresor de la langue françoyse

  • porter — Porter, Portare, Ferre, Gerere, Supportare, Deferre, Gestare, Ingerere, et en fait de deviser armoiries, Il signifie avoir le blason ainsi ou ainsi composé, comme, Il porte de gueules à un lion passant d argent, c est à dire, Il a son blason, ou… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»